Video

De video van deze trip is ook weer te bekijken.
En ja, de eerste 45 seconden zijn bewust.

video
play-sharp-fill
Geplaatst in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Video

Dag 18

We split up.

Terwijl Bene en Margreet er al vroeg op uit gaan met de auto doen Klaas en Wilma het rustig aan. Helaas is het buitenzwembad al winterklaar gemaakt en daarom wordt er andere afleiding gezocht. We gaan uitgebreid ontbijten, regelen de shuttlebus naar de Mall en lezen nog even de USA Today. De chauffeur van de shuttlebus, die ons gewoon even gratis afzet bij het winkelcomplex, vertelt ons dat de receptioniste van dienst ook uit Nederland komt.

We lopen langs alle winkels, doen wat laatste aankopen, drinken een laatste kopje koffie bij de Starbucks en hebben een heel leuk gesprek over vakanties met een medewerkster bij een cadeauwinkel.  Halverwege omhelst ze ons zelfs “I do huggs”. We gaan daar ook lunchen en kunnen eindelijk lunchporties bestellen. Geinig is dan wel weer dat Wilma maar één bijgerecht wil, maar dat kan natuurlijk niet. “We do two sides”.

We bellen de shuttle weer en bij terugkomst in het hotel roept Klaas bij de receptie: ” Wie spreekt hier Nederlands?”. En zo hebben we na bijna drie weken weer eens een gesprek – met vreemden – in onze moedertaal en hoeven we niet uit te leggen waar Groningen is. Ze gaat ook nog in Klaas zijn Nederlandse elftalshirt op de foto. Haar naam is overigens Wilma.

En ondertussen bij Bene en Margreet … als Groundhog Day bestaat mag het vandaag zijn.
Wij hadden een prachtige dag.
Zoals al aangegeven zijn we op tijd in de auto gestapt en richting Flight 93 Memorial gereden.
Flight 93 was het 4e vliegtuig dat op 9/11, doordat personeel en passagiers in actie kwamen, niet zijn oorspronkelijke doel, hoogstwaarschijnlijk het Capitol in Washington, bereikte maar in een veld bij Shanksville,  PA crashte. Er is een bescheiden herdenkingsplaats ingericht op de bewuste plek. Er is een wall of names voor de veertig personen aan boord en uiteraard het ondertussen bekende visitorcenter waar in een overzicht de gebeurtenissen van die ochtend worden weergegeven. Opvallend waren de 5 schoolbussen vol kinderen die op hetzelfde moment daar waren. Vooral opvallend door de respectvolle wijze waarop de kinderen de memorial bekijken.

Na een klein uurtje bij de memorial stappen we weer in en rijden naar Punxsutawney,  plusminus 110 km ten noorden van de memorial. In Punxsutawney wordt elk jaar op 2 februari door Punxsy Phil voorspelt of de winter nog lang zal duren, of dat de lente snel zal inzetten. Dit gebeuren wordt elk jaar van oost- tot westkust live uitgezonden maar is nog bekender door de film Groundhog Day waarin Bill Murray als verslaggever blijft hangen op die bewuste 2 februari in Punxsutawney. Er is de ondertussen ook overbekende volunteer die ons vertelt over de plaats waar dit allemaal plaatsvind en ons ook met de woning van Phil op de foto zet. We willen afscheid van hem nemen maar komen niet weg zonder een persoonlijk cadeautje van hem. We worden officieel lid van de Punxsy Phil Fan Club en krijgen elk een prachtige munt om het te bezegelen.

Hierna rijden we, evenals dat we naar de memorial en naar Punxsutawney zijn gereden, door prachtig geaccidenteerd terrein, onder andere ook door Amish Country, weer terug naar het hotel in Pittsburgh en gaan onze koffers herinrichten voor de terugreis.

We hopen dat jullie met plezier onze belevenissen gevolgd hebben. Als ik de reacties die zijn achtergelaten op de site zo lees is dat waarschijnlijk wel het geval. Bedankt voor die, maar ook andere reacties die ons bereikten. Wij hebben in elk geval weer een prachtige trip door weer een ander gedeelte van dit mooie land gemaakt.

Flight 93 Memorial

Flight 93 Memorial

Wall of Names

Gobbler’s Knob, home of Punxsy Phil

Punxsy Phil en wij

En de song of the day is:

Geplaatst in De Reis | 3 reacties

Dag 17

​Debatavond.  Vanavond is er geen ontkomen aan. Het eerste presidentiële debat tussen Hillary en The Donald is op tv. En wij kunnen op onze hotelkamer in Pittsburgh meegenieten. Pittsburgh? Inderdaad, daar zijn we al. 
Nadat het vanochtend pijpenstelen regende hebben we de snelweg genomen naar onze eigenlijke eindbestemming en Letchworth Park overgeslagen. Misschien wel zo verstandig, op sommige momenten konden we – lees de chauffeur – geen hand voor ogen zien. De andere bezienswaardigheden van het reisschema zijn dichterbij Pittsburgh en staan nog voor morgen op het programma.  Ben en Margreet gaan hier nog naartoe rijden, terwijl Wilma en Klaas zich alvast gaan voorbereiden op de terugreis.

Tot morgen!

Pittsburgh

1st Presedential Debat

De song of the day is vandaag:

Geplaatst in De Reis | Reacties uitgeschakeld voor Dag 17

Dag 16

​We konden uitslapen vandaag, want we hebben de hele dag om bij de Niagara Falls door te brengen. Dat loopt zelfs een beetje uit de hand waardoor we het ontbijt in het hotel missen. Dus pakken we alle spullen en vertrekken we per voet naar de Rainbow Bridge. Langs deze brug loopt een voetpad, en halverwege passeren we een bordje waarop de grens tussen Amerika en Canada staat aangegeven. Aan het eind moeten we door de douane, krijgen een stempel in onze paspoorten en dan zijn we in Canada. 
Als we daar alsnog hebben ontbeten en tot de conclusie komen dat de koffie hier net zo erg is, lopen we door het park helemaal naar de Horseshoe, gelegen aan het einde. Aan Canadese zijde is het zicht op de watervallen beter dan aan Amerikaanse en er worden dan ook talloze foto’s en video’s gemaakt. Onderweg nemen we een drankje bij één van de restaurants langs de route. Op verschillende lokaties zijn er plekken waar je wat kunt eten en drinken, naar het toilet kunt en waar de onvermijdelijke giftshops zijn. We nemen plaats op het terras en houden zo een mooi zicht op de watervallen.

Bij het einde aangekomen staat de wind zo dat de waternevel als regen op ons neervalt.  En eigenlijk is dat wel verfrissend, want de zon staat al de hele dag hoog aan de hemel. De hele ervaring was de wandeling zeker waard. Het uitzicht is, van waar we ook kijken, adembenemend. Verder werken ze aan beide zijden van de watervallen goed samen. De Canadese Hornblower en de Amerikaanse Maid of the Mist varen om en om en je kunt het verschil zien door de kleuren poncho’s. Rood voor Canada, blauw voor Amerika.

Als we ‘s avonds teruggaan om nog een keer te kijken zijn de watervallen dan ook in deze twee kleuren verlicht. We werpen nog een blik, maken de laatste foto’s en keren terug naar onze hotelkamer.

Met de Niagara Falls hebben we meteen meer nummer vijf gehad, Ontario Lake. Daarmee is onze reis langs de Great Lakes afgerond, maar ook de komende dagen, op weg naar Pittsburgh zullen we vast nog interessante dingen gaan zien. 

De Falls zoals te zien vanaf de Rainbow bridge

American en Bridal Veil Falls vanaf Canadese zijde

Horseshoe Falls vanaf de Canadese zijde

American Falls en Canadese kant vanaf Amerikaanse zijde

De song of the day is:

Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 15

​Indrukwekkend dekt de lading niet. 
Na een ontbijtje bij de Mac, als onderdeel van de hotelboeking, vervolgen we onze route over de I-90. Maar zodra we kunnen afslaan naar een weg die langs Lake Erie voert, doen we dat. We zijn dan inmiddels in de staat New York aanbeland. Het landschap is weer zeer de moeite waard. Heuvelachtig, met veel wijngebieden. En aan onze linkerkant het meer. Bij een haventje maken we een tussenstop om het uitzicht en het meer op de gevoelige plaat vast te leggen.

De reis verloopt verder voorspoedig en rond de middag zijn we in Buffalo om te lunchen. We parkeren de auto downtown bij een lokale koffietent cq lunchgelegenheid. Om het genuttigde er weer wat af te krijgen wandelen we een stukje door deze stad. Er is bedrijvigheid, er zijn al supporters op straat voor de American Football wedstrijd van de Buffalo Bills van zondag en Klaas spot zelfs een munten- en postzegel winkel.  Helaas is deze wel gesloten.

En dan volgt het laatste stukje van vandaag. Op naar de Niagara Falls. In een half uurtje reizen we naar ons hotel, bekijken de kamer en brengen onze bagage – een hele kar vol – naar de kamer. Hier kunnen we het wel weer twee nachten uithouden. Omdat het nog vroeg is wandelen we, in tien minuten, naar de watervallen. En vanaf het eerste moment kunnen we onze ogen niet geloven.

Als je er niet geweest bent kun je het je haast niet voorstellen. Wat een natuurgeweld. We lopen door het park, met uitzicht op de rivier en de Amerikaanse zijde van de Falls. Al snel zijn we bij kiosk waar de kaartjes voor de Maid of the Mist worden verkocht. Omdat het prachtig weer is en de rijen ook weer niet al te lang besluiten we maar aan te sluiten. Binnen een uur hebben we kaartjes, zijn op de boot geweest en op het observatiedek.

Want wat hadden we een geluk. We konden in één keer door naar de lift en stonden vervolgens bijna vooraan in de rij voor de boot die al aan kwam varen. We hadden al gevraagd wat de beste plaatsen waren en deze zochten we dan ook op toen we aan boord konden. Met zijn vieren stonden we, gekleed in een poncho, zij aan zij op het bovendek aan bakboord. Van daar hadden we een prachtig uitzicht op eerst de Amerikaanse kant van de Falls en vervolgens op de Horseshoe aan Canadese kant. We werden nat van ” de mist”, het opspattende water, maar dat was geen moment erg. Want wat waren we er dichtbij en wat was het prachtig. Als er dan ook nog een regenboog verschijnt is het plaatje compleet. Een hoogtepunt van de reis, en we zijn blij dat we deze zo’n beetje aan het einde hebben gepland. Hier moeten we even van bijkomen. 


Onze eerste tussenstop was bij Barcelona, NY


Zicht op de American Falls met de Horseshoe Falls op de achtergrond


Margreet en Wilma maken zich klaar voor de tocht met de “Maid of the Mist”


Een van de adembenemende gezichten vanaf de “Maid of the Mist”


We sluiten de dag af bij het Hard Rock Café aan de Amerikaanse kant

en de song of the day is vandaag, met een kleine dichterlijke vrijheid:

Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 14

​Er stonden vandaag twee dingen op het programma. Een groot gedeelte van de route Detroit – Niagara Falls afleggen en een bezoek brengen aan de Rock and Roll hall of fame. Deze is gevestigd in Cleveland en dat ligt op de route.
We vertrekken op tijd en rijden in één keer door naar Cleveland, waar we nog voor de middag arriveren. We zijn dan aanbeland in Ohio, een staat die we nog niet eerder hebben bezocht.
De hall of fame is een gebouw van 6 verdiepingen en zoals de naam al zegt komt de hele geschiedenis van de Rock and Roll voorbij. Extra belicht worden iconen zoals Elvis. Er wordt kleding tentoongesteld, songteksten en muziekinstrumenten en ondertussen draaien op allerlei schermen video’s met muziekfragmenten en interviews.
Op dit moment is er ook een tentoonstelling over muziek, politiek en macht. Aan de hand van de regeerperiodes van de naoorlogse presidenten wordt duidelijk gemaakt dat muziek vaak een politieke boodschap heeft en ook welke reacties dat weer oplevert. Zeer interessant onderdeel van het geheel, dat vooral veel is.

Bij de snackshop hadden we ondertussen een hotdog gehaald, die we aten op een platform met uitzicht op Lake Erie. Alweer het vierde meer van de vijf Great Lakes. Waarschijnlijk zullen we morgen onderweg wat beter zicht hebben als we, wellicht, de scenic route gaan rijden.

Voor vandaag vervolgen we onze reis over de snelweg, in dit geval de I-90 E. Even voorbij Erie en daarmee al een eind gevorderd zoeken we een hotel. Aan de zogenaamde gas, food en lodging afritten is er altijd keuze genoeg. 

Rock and Roll Hall of Fame

Nieuwe inductee voor de Hall of Fame Steve Miller

stukken van het gecrashte vliegtuig van Otis Redding

Kleding van David Bowie

the Village People

Legerkleding Elvis Presley

En de song of de day is:

Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 13

​Ford is het thema van vandaag. We zijn in Dearborn, een voorstad van Detroit, om The Henry Ford te bezoeken. Dit complex bestaat uit een museum, village en factory. Er is een mooie website waarop je kunt aangeven welke interesses je hebt, en dan rolt er een route uit langs alle punten die de moeite van het bekijken waard zijn. Wat wij willen zien is of in het museum of in de village. Daarom kopen we, al in het hotel, combinatietickets voor die twee. 
Even na half tien levert de gratis shuttle ons af bij de ingang van de village.  Omdat het erg warm is beginnen we daar. Het thema van dit soort van openluchtmuseum is de Amerikaanse droom. De hoogtepunten van 300 jaar geschiedenis worden belicht, van de innovatieve landbouw tot de industrialisatie. Grote ontdekkingen, zoals de gloeilamp van Edison en de stoommachine komen voorbij. Dit soort ontdekkingen hebben de samenleving veranderd en vormgegeven en hebben mede bepaald hoe we nu leven.

Natuurlijk ontbreekt het verhaal van Ford niet. Geholpen en geinspireerd door Thomas Edison ontwikkelde hij zijn eerste motor van waaruit uiteindelijk de Ford Motor Company is ontstaan. Er wordt verteld over het ontstaan van de lopende band, het idee erachter, sneller en goedkoper, en hoe daardoor de auto massa geproduceerd kon worden. Vanaf 1903 rolden de Model T Ford’s van de band, en er zijn 15 miljoen van gemaakt. In de village kun je een ritje maken in een origineel exemplaar, met chauffeur. Terwijl Klaas en Wilma even de schaduw opzoeken, laten Ben en Margreet zich rondrijden. Ondertussen leren ze van alles over de werking van de auto.

Na de lunch staat het museum op het programma. Op één enkele vloer zijn er verschillende ruimtes met een eigen thema. Enkele daarvan zijn auto’s door de jaren heen (driving america), de geschiedenis van het vliegen met o.a. het eerste vliegtuig van de Wright broers (heroes of the sky), een selectie van auto’s van de presidenten (presidential vehicles) en een overzicht van wat democratie en gelijkheid betekent en wat het heeft gekost (with liberty and justice for all).

Wat komen we zoal tegen. De limousine waarin Kennedy zat toen hij werd vermoord, de stoel waarin Lincoln zat waarin hij … inderdaad. Maar ook de bus waarin Rosa Parks voor haar rechten  opkwam en wat het begin was van het eind van de segregatie. Het is een hele wandeling door vele hoogte- en dieptepunten, met zoveel punten van herkenning. Er wederom komen we tot de conclusie dat dit een hele goede besteding was van de dag.

De shuttlebus haalt ons, na een telefoontje, ook weer op en voor we gaan eten komen we even bij op de hotelkamer. Het is tenslotte ook nog eens onze vakantie.

de 15.000.000ste Ford T

Roleplaying in Greenfield Village

Bene en Margreet zitten klaar voor een rondje met een originele Ford T.

Lincoln’s stoel

De bus waarin Rosa Parks niet opstond voor een blanke

De auto waarin Kennedy werd neergeschoten.

de song of the day is vandaag:

Geplaatst in De Reis | Reacties uitgeschakeld voor Dag 13

Dag 12

​Vrij naar My Girl van the Temptations: We begonnen de dag regenachtig, maar we kregen uiteindelijk zonneschijn. 
Terwijl de regen met bakken uit de hemel kwam, pakten wij de auto weer in en vertrekken naar een dichtbij Holland gelegen outlet. We hadden dit vantevoren uitgezocht, omdat je nu eenmaal het nuttige met het aangename moet verenigen. We kunnen goedkoop sportkleding van Adidas en spijkerbroeken van Levi’s kopen en kunnen daarmee in eigen land weer een tijdje vooruit.

Rond de middag komen we aan in Lansing, de hoofdstad van Michigan, om het museum daar te bezoeken. Zo’n museum geeft een goed overzicht van de geschiedenis van de staat. Er is vaak een aantal vrijwilligers aanwezig die je tekst en uitleg willen geven. Het is leuk opgezet, met verschillende periodes, en het belicht vooral de economische waarde van de staat als onderdeel van Amerika.

Na dit bezoek hebben we nog niet alle musea van vandaag gehad. Na een snelle lunch langs de snelweg gaan we op weg naar Detroit. De stad staat niet goed bekend en we zijn dan ook niet van plan om downtown te gaan. Maar Detroit staat ook bekend om twee goede dingen. De productie van auto’s en de muziek van Motown. Morgen gaan we ons verdiepen in Ford, vanmiddag gaan we naar het huis waar de eerste opnamestudio was waarvandaan de Motown muziek kwam.

We kunnen nog bij een tour aanschuiven. Onze gids is Cecilia en zoals zo vaak geeft de gids sjeu aan de rondleiding. Ze vertelt ons alles over Berry Gordy, de oprichter van het label en de artiesten die zo beroemd zijn geworden door die sound, o.a. the Supremes, Marvin Gaye, Stevie Wonder en Michael Jackson. Daarnaast probeert ze ons nog wat danspassen bij te brengen en ze verleidt de hele groep tot het zingen van een nummer. Plezier is waar het om draait, tevens het motto van Motown. Hitsville U.S.A. is een museum dat zeker de moeite van het bezoeken waard is.

We zoeken ons hotel op in Dearborn, vlak bij het Henry Ford museum. Morgen zullen we zien wat we daar weer allemaal wijzer worden.

Gedeelte uit Michigan Historic Museum over de Civil War


Nagebouwde Amerikaanse woonkamer jaren ’30


Motown Museum


We’ve got sunshine

de song of the day is vandaag uiteraard:

Geplaatst in De Reis | 1 reactie

Dag 11

​Omdat dokter Pol heeft besloten aan te schuiven bij Twan Huys en dus niet in Weidman maar in Assen is, vervolgen wij vandaag de route over de 31 South rechtstreeks naar Holland. 

We maken halverwege een tussenstop voor koffie bij een boekwinkel annex coffeeshop. De dame achter de counter begreep dan wel niet waarom er een dubbele dubbele espresso werd gevraagd, maar toen dat duidelijk was gemaakt smaakte de koffie wederom goed.

Aangekomen in Holland zien we meteen Nelis’ Dutch Village. Het seizoen is voorbij, dus er zijn geen mensen in klederdracht meer aanwezig. Helaas is een groot deel van het dorp ook niet toegankelijk, maar het café,  de supermarkt en de souvenirwinkel zijn geopend. En dat is toch leuk om doorheen te lopen. Het is Nederlandser dan Nederland, met delfts blauw, klompen, tulpen en hagelslag en op het café menu staan kroketten en metworst. En beugels Grolsch.

Het dorp is vlak bij een Mall waar ook een Barnes en Noble is gevestigd. En een reis naar de VS is niet compleet, voor Wilma dan, als hieraan geen bezoek is gebracht. Als dan ook nog een aantal items van het verlanglijstje wordt gevonden is de middag geslaagd.

We zoeken een hotel, gaan zwemmen en/of internetten en zoeken ondertussen online naar een eetgelegenheid. En wat anders kun je eten als je in Holland bent? Chinees natuurlijk. Dat hadden we nog niet gehad. Als we terug zijn plannen we de komende dagen een beetje. We weten natuurlijk wat we willen bekijken, maar verdiepen ons verder in de routes ernaartoe en de openingstijden. 

Nelis’ Dutch Village

en uiteraard heeft men daar klompen

en grolsch beugels in ‘t café

een aantal van de provinciale vlaggen waaronder natuurlijk Groningen

kipsaté bij de Chinees in Holland, MI. Kan het Nederlandser

de song of the day is:

Geplaatst in De Reis | 2 reacties

Dag 10

​Vanmorgen zijn we voldoende uitgerust om van een schitterende zonsopgang te genieten, al moest daarvoor wel de wekker worden gezet. We moesten er echter toch vroeg af, want op het programma staat een bezoek aan Mackinac Island. 
We slaan het hotelontbijt over om bij Java Joe’s te eten. Een oude hippie runt deze tent, waar je niet alleen een uitgebreid ontbijt kunt bestellen, maar ook lekkere koffie. Voor je het weet heb je warme chocomelk met slagroom als je cappuccino wilt, maar dat mag de pret niet drukken.  Ruim op tijd en met de buik vol zijn we bij de ferry die ons naar onze bestemming brengt.

Het eiland ligt in Lake Huron, voor de kust van St. Ignace. De ferry vaart op de heenweg ook nog onder Mackinac Bridge door, zodat we deze één na langste hangbrug van het westelijk halfrond, 5 Mile Lang, nog eens goed kunnen bewonderen. Als we aankomen kopen we kaartjes voor de rijtoer met paard en wagen. Op Mackinac rijden geen auto’s, en alle transport gaat per fiets, lopend of paard en wagen. Er zijn dan ook meer paarden dan inwoners op het eiland. Door gebruik te maken van de toer zien we een groot deel van het eiland terwijl we ook nog worden bijgepraat over de gebouwen, bezienswaardigheden en geschiedenis op en van het eiland.

De rit bestaat uit twee gedeeltes. Elk deel in een andere wagen met een andere koetsier cq gids. Onze gidsen heten John, een werkstudent uit Roemenië met een Balki accent – en He loves America whoohoo – en Aaron die gewoon uit Michigan komt. Maar beiden maken ze iets bijzonders van de rit. Ze hebben humor en het cynisme druipt er soms vanaf. En ze zijn dol op de paarden die voor de wagen lopen. Klein hoogtepuntje van de tocht is het uitzicht bij Arch Rock.

Nadat we, terug in het dorp, hebben gegeten en nog wat souvenirwinkels hebben bezocht, zoeken we de ferry weer op. Om half drie beginnen we aan de rit over highway 31 South die ons uiteindelijk in Holland, Michigan zal brengen. Onderweg komt de regen even flink uit de hemel, maar tot nu toe hebben we over het weer niets te klagen. Het is nog steeds tussen de 22 en 25 graden. Als we in Traverse City zijn, aan de grote baai  (een uitloper van Lake Michigan), zoeken we een hotel. We vinden er één met zelfs een bankje op de kamer. Kunnen we even, net als thuis, met de voeten op de tafel het nieuws doornemen.

Voor het eten, bij de Red Lobster wat een wens was van Klaas, gaan we nog even naar de Walmart om wat lekkers te halen voor bij de tv ‘s avonds. Dat was wat voorbarig. Na het overvloedige diner, waarbij we zelfs nog wat extra broodjes meekrijgen, kan er echt niets meer bij. Dat wordt morgen een extra broodje bij het ontbijt.

Java Joe’s, de tweede keer deze trip dat we heerlijke koffie drinken 

Is dat fijn wakker worden en je gordijnen opentrekken? Sunrise boven Mackinac Island, Lake Huron

John (Balki) met zijn paarden Rascal en Beauty

Grand hotel op Mackinac Island, hotel met 358 kamers op een eiland met nog geen 500 inheemse bewoners, en meer dan 500 paarden

Arch Rock

de song of the day is:

Geplaatst in De Reis | 1 reactie